W różnych doniesieniach medialnych pojawia się błędna informacje, że tzw. dekrety Göringa nadal obowiązują. O dekrecie pisałem już wielokrotnie. Prof. Jan Barcz zwrócił mi ostatnio uwagę na „Ustawę o zniesieniu przepisów wojennych” z 14 czerwca 1951, która postawiła kropkę nad „i”. Uchyliła ona szereg przepisów nazistowskich z mocą od 8 maja 1945 r., w tym „Rozporządzenie (nie dekret!) w sprawie organizacji polskiej grupy narodowej w Rzeszy Niemieckiej” z 27 lutego 1940 r.
Niechlujstwo czy manipulacja
Wystarczy do internetu wpisać hasło „dekret Göringa”.
Nie chcę się pastwić nad autorami niemałej liczby tekstów, którzy z powagą przekonują, że dekret ów nadal obowiązuje, a nawet stanowi jedną z ważnych przeszkód w uregulowaniu obecnego statusu Polaków w Niemczech i sprawy zwrotu zajętego niegdyś majątku polskich organizacji.
Spuszczę nad tymi głosami zasłonę milczenia. Sam już nie wiem, czy to tylko niewiedza, czy świadome wprowadzenie w błąd opinii publicznej.
Ustawa z 1951 r.
O statusie przedwojennej mniejszości polskiej, jej głównej organizacji, Związku Polaków w Niemczech (ZPwN), tzw. dekrecie Göringa oraz o powojennym zabiegach ZPwN o zwrot mienia pisałem wielokrotnie. Zwracałem też uwagę na uchylenie „dekretu” przez powojenne ustawodawstwo aliantów, a także Ustawę Zasadniczą RFN z 1949 r.
Na inny dokument zwrócił mi prof. Jan Barcz, prawnik i dyplomata. W 1951 r. w RFN uchwalono „Ustawę o zniesieniu przepisów wojennych (Gesetz über Aufhebung von Kriegsvorschriften)”, która uchyliła szereg ustaw nazistowskich sprzed 8 maja 1945 r., w tym … „Rozporządzenie w sprawie organizacji polskiej grupy narodowej w Rzeszy Niemieckiej” z 27 lutego 1940 r. (błędnie nazywane „dekretem Göringa”).
Sprawa tzw. dekretu Göringa
Rozporządzeniu Göringa z 1940 r. poświęciliśmy z prof. Barczem osobny wpis. Zachęcam do jego uważnej lektury. Zbieramy tam najważniejsze informacje, także zajmujemy stanowisko w sprawie roszczeń odszkodowawczych.
Nadal jednak nie posiadamy podstawowych informacji o zarządzeniach władz nazistowskich z początku września 1939 r., które były podstawą aresztowań czołowych przedstawicieli mniejszości polskiej w Rzeszy, dotąd nie ustaliliśmy skali aresztowań oraz ofiar śmiertelnych przesłuchań czy pobytu w obozach koncentracyjnych.
Są to tematy, który wymagają podjęcia pilnych badań, jak i weryfikacji starszej literatury.
