Od wielu lat jestem wielkim miłośnikiem „pchlich targów“. Ten berliński w pobliżu Bodemuseum należy do moich ulubionych. Pasja szperania w towarze „mydło i powidło“ z punktem ciężkości: książki zaczęła się podczas stypendium. Było to jedno z moich ważniejszych niemieckich odkryć tego czasu. Na publikacje w księgarnianych cenach nie miałem pieniędzy. Na szczęście kartony wypełnione książkami z drugiej czy trzeciej ręki dawały szansę powiększania zbiorów w rozsądnych cenach. Sentyment pozostał. Jeśli tylko jest okazja, mieszam się z tłumem podobnych miłośników ulicznego handlu i zawsze wychodzę z jakąś zdobyczą. Uwielbiam przysłuchiwać się dyskusjom sprzedawców z klientami, często są to fachowe rozmowy o książkach, pisarzach, sztuce i polityce. To nie handel starzyzną, to niemalże uliczny uniwersytet.
