Z zazdrością słuchałem opowieści kolegów o pierwszych doświadczeniach z użyciem „PolenMobil“, jak nazwano nową inicjatywę Niemieckiego Instytutu Polskiego w Darmstadt i Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. Projekt ruszył we wrześniu tego roku. Szybko zgłosiło się do niego ponad 70 szkół niemieckich, które chcą więcej dowiedzieć się o Polsce, jej historii, kulturze, ale także współczesności. Pomysł na informowanie o Polsce jest prosty, skuteczny i wart szerszego rozpropagowania.
Na blogu staram się poruszać różne tematy. Niektóre wymyślam sam, by zainteresować nimi czytelników. Inne przynosi codzienność. Teksty powstałe dzięki tym ostatnim mają w większości charakter polemiczny, są reakcją na takie czy inne sformułowania czy określenia. I tym razem nie będzie inaczej. Od kilku dni, w różnych krajach, obserwuję z coraz większym poirytowaniem debatę o uchodźcach. Dziwi mnie, co siedzi w części polskich głów. Przecież Polska jest typowym krajem wychodźstwa i emigracji, wielokrotnie musieliśmy opuszczać swe ziemie, czy to ze względów politycznych czy ekonomicznych. Różnie nas traktowano w miejscach osiedlenia, nieraz z ogromnymi trudnościami odnajdywaliśmy się w obcym środowisku. Wiele historii polskich emigrantów kończyło się tragicznie. Dopiero co setki tysięcy naszych rodaków osiedliło się na Wyspach Brytyjskich. Czyżby dotknęła nas jakaś amnezja? Nie chodzi już nawet o sam sprzeciw wobec możliwości pojawienia się u nas takiej czy innej liczby imigrantów, lecz o głęboką niechęć, wręcz pogardę wobec ludzi zmuszonych skrajną sytuacją do porzucenia swych domów i ojczyzn. Być może przydałaby się jakaś powtórka z historii? W Gdyni otwarto kilka tygodni temu muzeum, które pokazuje wędrówki Polaków w świat, także te „za chlebem”.
Jak dyskutować o relacjach polsko-niemieckich? Jak je oceniać? Na to z pozoru banalne pytanie odpowiedź nie jest łatwa. Oczywiście, można wskazać najważniejsze daty i związane z nimi wydarzenia. Czy takie kalendarium odda jednak złożoność tych relacji? Można też wymienić po obu stronach kluczowe postacie, które znacząco wpłynęły na kształt dwustronnych stosunków. Można dokonywać również bilansu obecnego stanu, nie tracąc z oczu punktu wyjścia w czasach współczesnych. Takie sposoby podejścia do tematu są często stosowane, ale nie oddają całego bogactwa polsko-niemieckich kontaktów. Stawiając sobie taki cel, warto też odwoływać się do tekstów źródłowych, m. in. polskich autorów. Nierzadko są oni dziś już zapomniani, ale ich utwory zadziwiająco często wykazują aktualność. A dzięki temu moga stać się zaczynem dyskusji.
Gestern fand in der polnischen Botschaft in Berlin die feierliche Verleihung des Abzeichens des polnischen Außenministers „Bene Merito“ an Prof. Markus Krzoska statt. Das Abzeichen überreichte seine Exzellenz, der Botschafter der Republik Polen in Deutschland, Dr. Jerzy Margański. An der Verleihung nahmen zahlreiche Freunde und Bekannte des Geehrten teil. Ich bin gebeten worden, die Laudatio zu übernehmen, was ich mit großer Freude getan habe. Mich und Markus verbinden langjährige Freundschaft und Zusammenarbeit. Ich freue mich, dass seine Aufgeschlossenheit und das Interesse für die polnischen und/oder deutsch-polnischen Fragen, gute Kontakte mit den Polen, aber auch seine Publikationen über Polen auf diese Weise anerkannt und in Erinnerung gerufen wurden (nachstehend drucke ich die deutsche Fassung meiner Rede ab).
Wczoraj rozpoczęła się piąta edycja szkoły letniej, którą CSNE U. Wr. organizuje wraz z LMU w Monachium i Centrum Studiów Niemieckich (CIERA) w Paryżu. Tegoroczne spotkanie, zorganizowane tym razem w stolicy Bawarii, poświęciliśmy różnym koncepcjom Europy. Przed rokiem, gdy ustalaliśmy temat obrad szkoły, nie wiedzieliśmy, że będzie on tak aktualny. Wczoraj media doniosły o wznowieniu kontroli granicznych na południu Niemiec, w kierunku Dortmundu wyruszył pociąg z kolejnymi uciekinierami, a wewnątrz gremiów europejskich zaostrza się kryzys na tle przyjmowania uchodźców. W szkole uczestniczą młodzi ludzie z wielu krajów europejskich, a także z Azji i Ameryki Północnej. Dziś zwiedzaliśmy miejsce pamięci poświęcone grupie opozycji antyhitlerowskiej, Weisse Rose / Biała Róża. Prezentacja pracy tej placówki przyniosła nam wiele tematów do dyskusji o niemieckiej polityce historycznej.
professor of modern history, blogger - @blogihistoria and podcaster - @2hist1mikr. Personal opinion
